Naleśniki. Nie znam nikogo kto przechodzi obok nich obojętnie. Comford food dla jednych, dla drugich męka związana z ich smażeniem. Ja należę do tej pierwszej grupy – do naleśników mam i zawsze mieć będę ogromny sentyment. Gdy myślę o nich to na chwile przenoszę się do dzieciństwa – moja babcia zawsze serwowała nam słodkie naleśniki z twarogiem, smażone na maśle, posypane cukrem pudrem… Do dziś czuję ich zapach! I to są te chwile w których tęsknie za dawnymi smakami, do których w żaden sposób nie da się wrócić.

Oprócz nośnika emocjonalnego, naleśniki są dla mnie ratunkiem na brak weny kulinarnej – gdy nie mam pomysłu na posiłek, smażę naleśniki i zawsze problem z kreatywnością się rozwiązuje. W swoim życiu robiłam naleśniki na tysiące sposobów. Mam już za sobą naleśniki białkowe, z czasów gdy wiecznie byłam na diecie south beach. Później przechodziłam fazę na naleśniki gryczane. Teraz czas na paleo naleśniki na mące kasztanowej! Moim zdaniem najzdrowsze z wszystkich wcześniej wymienionych, a dodatkowo, pasują do wszystkiego. Na śniadanie lubię je z masłem orzechowym, bananami i czekoladowym kremem z awokado. Czasem polewam je kokosowym jogurtem z cytryną. Naleśniki te, dobrze wypadają również w wersji wytrawnej – jadłam je już z soczewicowym curry i z pieczoną dynią. Sami widzicie, wystarczy nasmażyć ich stertę i problem z monotonią w kuchni znika!