Gdy myślę o kuchni włoskiej to widzę pizzę, potem długo, długo nic i makaron z owocami morza. Risotto jakoś nigdy nie przewijało się przez nasze stoły na włoskich wyprawach, za to zapach pizzy i smak lodów pozostanie w mej pamięci na wieki! Jaglotto, nie powstało więc z pasji do risotto, a raczej z ciekawości. Czasem
Przedostatnie Boże Narodzenie spędziłam w Los Angeles (zdjęcia możecie oglądać o tu: klik). To nie była byle jaka wizyta. O tej podróży marzyłam od kiedy w 1999 roku (a może i wcześniej) zaczęłam oglądać Beverly Hills, 90210 (oczywiście, w tajemnicy przed rodzicami ; )). Gdy wyszłam na zewnątrz z dworca kolejowego w LA, poczułam, że to
Moje pierwsze brownie pamiętam jakbym zrobiła je wczoraj. Jednak nie było to ani wczoraj, ani tydzień temu. Nie była to też Warszawa, a Lancaster, nie wiosna, a zima, i ja też trochę inna – 10 kilo chudsza, trochę bardziej naiwna i mniej świadoma żywieniowo. To były piękne czasy, gdy moim jedynym problemem było to by ugotować sobie
Święta, święta i po świętach. Ja dopiero teraz, zaczynam powoli dochodzić do siebie bo wielkanocnym maratonie. W tym roku było wyjątkowo pracowicie – pierwsze przepisy wielkanocne musiałam przygotować już na początku marca, potem oczywiście było już tylko coraz gorzej, aż do świąt. Przez tydzień nie mogłam patrzeć na jedzenie. Do tego wszystkiego, na zewnątrz zrobiło się
Nigdy nie jadłam prawdziwego mazurka. Ten wypiek nigdy nie pojawiał się w moich rodzinnych stronach. Może właśnie dlatego tak bardzo go lubię – nie czuję ograniczeń związanych z tym jak powinien on smakować. Po prostu, staram się by był dobry! Dzisiejszy mazurek inspirowany jest moim przepisem na czekoladowe jajko z nadzieniem, który możecie znaleźć w
Tak bardzo marzę o słońcu. Tak bardzo. Mam dość biegania wpatrując się w białą ścianę na siłowni. Mam ochotę pobiegać po lesie i zapomnieć na godzinę o wszystkich obowiązkach. Pocieszam się więc jak mogę przesiadując w kuchni, mieszając ciasto na chleb i rozgrzewając zmarznięte dłonie przy ciepłym piekarniku. Ten chleb to zasługa pewnej blogerki, którą
Dzień Kobiet. Tak już mam, że o wszelakich świętach przypominam sobie na dzień przed. A gdy mieszkałam za granicą, gdzie dostęp do źródeł przypominających o zbliżającym się święcie był ograniczony, to potrafiłam sobie przypomnieć tego samego dnia, gdy kurier, z kwiatami w rękach pukał do mych drzwi (tak, tak, to były piękne czasy, gdy uganiali się
Chili sin carne, skąd wzięło się w mojej głowie tego nie wiem, ale całkiem prawdopodobne, że zaczęło się od wspomnień początków mojej dorosłości i mamy, którą to kocham najbardziej na świecie, ale która to nie była standardową, polską mamą w kwestii gotowania. Gdy wyfrunęłam z domu rodzinnego (a raczej wyskoczyłam, bo już tydzień po ostatnim
Tęskniłam za sernikiem! Od ostatniego wegańskiego sernika na blogu minęło trochę czasu… A w tym czasie zdążyłam z diety wyeliminować soję. Ciężki był to czas, bo zdążyłam pokochać tofucznicę, tofurnik i wędzone tofu. Niestety, soja mi nie służy, a że jest genetycznie modyfikowana, to obawiam się że nie tylko mi. Sernik robiłam już z nerkowców, nie